Partner in naam, tussenstructuur in de feiten
vraagt het aan Chantalle
Lieve Chantalle,
Ik ben managing partner van een agency binnen een grotere groep.
Op papier klinkt dat heerlijk: schaalvoordeel, kruisbestuiving, gedeelde diensten, synergieën.
In de praktijk betekent het:
- Maandelijkse calls met finance waar het woord “EBITDA” vaker valt dan “creativiteit.”
- HR-plannen die ik moet afstemmen met mensen die me enkel kennen als “dat bureau uit Gent.”
- Strategische voorstellen die “nog even afgestemd moeten worden met de cluster lead.”
- En alle vrijheid, zolang ik doe wat er boven beslist is.
Mijn rol is dus:
- Mijn eigen team motiveren
- De groep geruststellen
- Klanten bedienen
- En intussen proberen niet te verzuipen in dashboards die ik niet zelf gebouwd heb.
Soms denk ik: ik ben CEO van niks.
Niet autonoom genoeg om echt te leiden, niet anoniem genoeg om gewoon m’n ding te doen.
Chantalle, hoe hou ik dit vol zonder mezelf te verliezen in de spreadsheet-politiek en de cultuurpowerpoints?
Groetjes,
Partner in naam, tussenstructuur in de feiten
Lieve P.I.N.T.F.,
Oef. Deze raakt diep.
Want wat jij beschrijft, is het agency-equivalent van een diplomaat zijn in een fictieve republiek die elke week van naam verandert.
Je mag beslissingen nemen…
maar alleen als ze al genomen zijn.
Je mag ondernemen…
maar wel binnen de krijtlijnen van een Excel-template die al in januari klaar was.
Je bent partner…
maar moet je team toestemming vragen om een nieuwe bureaustoel te kopen.
Laat me dit zeggen:
Je bent niet alleen.
Er loopt een hele generatie agency-leiders rond die zich groot genoeg voelen om verantwoordelijkheid te dragen,
maar klein gehouden worden door governance, consolidatie en “alignment calls met HQ.”
Wat jij nodig hebt is geen ontsnapping.
Wat jij nodig hebt is: tactisch balanceren, mentaal herpositioneren en een klein beetje rebellie.
Hier een Chantalle-carepakket voor agency-partners-in-holdinggevangenschap:
Herdefinieer je succes niet alleen in cijfers, maar in invloed.
Misschien ben je niet eindbaas over budgetten, maar je bent wél het gezicht naar je team, het klankbord voor klanten, de motor van de cultuur.
Weet: je impact wordt niet gemeten op de holding-P&L.
Maar op of je mensen blijven.
Of je klanten groeien.
Of je nachten nog slaap bevatten.
Wees intern diplomaat, extern ondernemer.
Intern zeg je: “We alignen met de groepsstrategie.”
Extern zeg je: “We doen wat juist is voor dit bureau, deze mensen, deze klanten.”
En als je dat niet kan verenigen?
Dan stel je vragen. Vriendelijk. Maar volhardend.
Een goeie managing partner weet: het mandaat dat je krijgt, is nooit zo klein als het mandaat dat je durft te nemen.
Omarm je rol als buffer. Niet als spons.
Je hoeft niet alles door te geven aan je team.
Je mag filteren. Context geven. Ademruimte creëren.
Maar je moet ook iets terugduwen naar boven.
Zeg wat je nodig hebt. Zeg wat niet werkt. Zeg:
“Als we ownership verwachten, moeten we ook autonomie bieden.”
Zeg het één keer vriendelijk. De tweede keer met cijfers. De derde keer met stilte.
En als het te veel wordt: zoek medeplichtigen.
Andere partners. Andere bureauhoofden.
Niet om te roddelen (al mag dat ook).
Maar om allianties te bouwen.
Want er komt een moment waarop je meer gedaan krijgt met z’n tweeën dan met een hele ppt vol KPI’s.
En dat moment? Dat noemen we leiderschap binnen een holding.
Dus lieve Partner-in-tussenstructuur,
Jij zit in een complexe rol.
Maar complex is niet hetzelfde als zinloos.
Jij maakt het verschil tussen een agency dat opgaat in de groep,
en eentje dat erin slaagt z’n karakter, tempo en vuur te behouden.
Je bent geen schakel.
Je bent een spil.
En als de holding dat nog niet doorheeft, dan ben jij misschien net degene die het kan laten zien.
Blijf scherp.
Blijf mens.
En als iemand nog eens vraagt “of jullie aligned zijn met de Q3 roadmapping,”
antwoord dan met een glimlach:
“Wij zijn aligned met onze mensen. En dus met onze resultaten.”
Liefs en lokale fierheid,
Chantalle
Was ooit zelf ‘operationeel verantwoordelijk met strategisch mandaat binnen de entiteit’, tot ze besloot gewoon weer Chantalle te zijn
