Na de fusie: Het verhaal van Wim Berghmans en de overname van iValue
Bart van IKAg
Na jaren van bouwen, groeien en vooral veel koffie drinken, was het moment daar: iValue werd overgenomen door iO. Voor Wim Berghmans, mede-oprichter van iValue, betekende dit het einde van een zelfstandig tijdperk, maar het begin van een nieuw avontuur binnen een grotere groep. Hoe heeft hij dat ervaren? Wat heeft hij geleerd? En vooral: zou hij het opnieuw doen? In deze editie van ‘Na de Fusie’ duiken we diep in zijn verhaal.
De knoop doorhakken: blijven ploeteren of opschalen?
“Er komt een moment waarop je beseft dat je op een kruispunt staat,” begint Wim. “Wij zaten met iValue in een lastige positie: te groot om klein te zijn, te klein om groot te zijn. We waren een Zwitsers zakmes: handig, veelzijdig, maar niet altijd het beste gereedschap voor één specifieke taak. Dat begon ons parten te spelen. Pitches voor grotere projecten verloren we net te vaak en ik voelde dat de markt steeds complexer werd.”
Daarnaast speelde er nog iets anders mee: de manier waarop klanten werkten, veranderde. “We gingen steeds breder in onze dienstverlening, want hoe dichter je bij de klant staat, hoe meer je kunt factureren. Maar dat vergde investeringen en middelen die we op dat moment niet hadden. We stonden op een punt waar we moesten kiezen: ofwel geld ophalen en zelfstandig schalen, ofwel aansluiten bij een grotere groep. En eerlijk? Ik was dat constant schipperen beu.”
Een telefoontje uit het niets
“En toen kwam dat telefoontje,” lacht Wim. “Pieter van iO belde in juni, midden in COVID. Ik zat nog met m’n hoofd bij de lockdowns en de Zoom-meetings, en ineens ging het over een overname. ‘Zeg Wim, laten we eens praten.’ Dat gesprek leidde tot een reeks intensieve discussies over de toekomst van iValue.”
Het proces zelf ging razendsnel. “We hebben amper vijf maanden over de deal gedaan. Voor je het weet zit je in een LOI, een due diligence, en leer je meer over je eigen bedrijf dan je ooit gewild had. Ineens worden alle kleine hoekjes en kantjes van je agency onder een vergrootglas gelegd. Dat is best confronterend. Je denkt dat je een goed draaiend bedrijf hebt, tot een horde analisten zich erover buigt en je het gevoel krijgt dat je een lekke boot bestuurt.”
Hulp inschakelen: een slimme zet
"Gelukkig stonden we er niet alleen voor," vertelt Wim. "Ik ben geen M&A-expert – mijn skillset ligt bij marketing en strategie, niet bij juridische details en EBITDA-multipliers. We hebben daarom een financieel adviseur en een advocaat gespecialiseerd in overnames ingeschakeld. En geloof me, dat was geen overbodige luxe."
Wim lacht: "In het begin dacht ik: ‘Hoe moeilijk kan het zijn? We tekenen een deal en klaar.’ Maar de realiteit is anders. Een overname draait om details, risico-inschatting en keiharde onderhandelingen. Onze adviseurs hebben niet alleen valkuilen blootgelegd waar we nooit aan gedacht hadden, maar ook gezorgd dat we met een stevige onderhandelingspositie de deal ingingen. En dat betaalde zich terug, zowel financieel als in gemoedsrust."
De deal: boter bij de vis?
“We hebben een correcte deal kunnen maken,” zegt Wim nuchter. “Eerst kregen we honderd procent in cash, waarmee de historische transactie netjes werd afgerond. Pas daarna kwam de vraag: wat nu? Welke rol willen we opnemen binnen iO? Dat was een bewuste ontkoppeling van het verleden en de toekomst. We kregen de kans om opnieuw te kiezen, en bij die keuze hoorde ook de mogelijkheid om mee te investeren in iO. Geen verplichting, maar een optie. Zo bleef het een eerlijke deal, waarbij onze toekomst niet vastlag, maar wel kansen bood.”
De overname betekende ook een cultuuromslag. “Ik had me voorgenomen om de beslissing te respecteren. Je hebt verkocht, dus ga er dan ook all-in voor. Dat is iets wat ik bij anderen soms fout zie gaan. Die blijven hangen in het verleden en worstelen met hun rol na de overname. Ik niet. Ik wilde vooruit.”
De eerste maanden: van wittebroodsweken naar reality check
“De eerste maanden waren... interessant,” zegt Wim met een knipoog. “Je zit vol goede moed, iedereen is enthousiast en er is champagne. Maar dan komt de realiteit. Je gaat samenwerken met mensen waar je vroeger tegen gepitcht hebt. Mensen die je misschien een paar keer vervloekt hebt na een verloren deal. En nu? Nu zijn het je collega’s. Dat is even slikken.”
Het grootste onverwachte effect? “Het personeelsverloop. We hebben in het eerste halfjaar dertig procent van ons team verloren. Dat zag ik niet aankomen. Sommige collega’s hadden bewust gekozen voor een kleine agency en vonden hun draai niet binnen een grotere groep. Anderen grepen het moment aan om een carrièreswitch te maken. Het was een domino-effect. Op een bepaald moment werd ik zenuwachtig als mijn telefoon rinkelde.”
Maar waar sommigen vertrokken, trokken we ook nieuwe talenten aan. “Door de schaalvergroting kwamen er niet alleen nieuwe structuren, maar ook nieuwe mensen met frisse ideeën. Plots kwamen er profielen bij die we als kleine agency moeilijk konden aantrekken: specialisten in niches, ervaren strategen, mensen met een achtergrond die we eerder niet konden betalen. En ook klanten begonnen de meerwaarde van die bredere expertise te zien. Waar we eerst wat verlies voelden, merkten we al snel dat we ook nieuwe deuren konden openen.”
Nieuwe kansen, nieuwe uitdagingen
Daarnaast was er de realiteit van de dagelijkse werking. “Wat vroeger een snelle beslissing was – ‘we doen dat gewoon!’ – werd nu een proces met overleg, rapporten en validaties. Dat moest ik leren accepteren. Het ondernemerschap blijft, maar je speelt het spel met andere regels.”
Wim vond zijn draai echter snel. “Ik kreeg kansen binnen iO. Eerst hielp ik met de integratie van iValue, daarna werd ik Service Line Director Marketing, en uiteindelijk Managing Director van de Antwerpse campus. Het was een rollercoaster, maar wel een boeiende.”
Toch veranderde zijn rol. “Ondernemerschap binnen een grotere groep is anders. Je krijgt vrijheid, maar binnen een kader. Dat is iets waar veel agency-eigenaars moeite mee hebben. Ze verwachten dat ze nog steeds kunnen ondernemen zoals vroeger, maar er komt nu een structuur bij. Dat moet je accepteren, anders wordt het een frustrerend verhaal.”
De rol van AI
“AI gaat de sector fundamenteel veranderen,” zegt Wim. “Het is geen hype, het is een revolutie. De manier waarop we campagnes maken, data analyseren en zelfs klantinteracties beheren, wordt steeds meer geautomatiseerd. En dat is niet per se slecht. AI maakt ons werk efficiënter en geeft ons de kans om creatiever en strategischer te werken.”
Toch ziet hij ook uitdagingen. “Veel agencies onderschatten de impact van AI. Ze denken dat het hen niet raakt, tot ze op een dag merken dat een AI-tool 80% van hun werk kan doen in een fractie van de tijd. De sleutel is om AI niet als bedreiging te zien, maar als kans. De bureaus die AI slim integreren en er een strategisch voordeel van maken, zullen overleven. De rest? Die gaan het lastig krijgen.”
Advies voor andere agency-eigenaars
Wat zou Wim anders hebben gedaan? “Ik had vroeger scherper op mijn cijfers moeten zitten. In de jaren voor de overname zijn we te breed gegaan in onze dienstverlening. Achteraf gezien hadden we beter één specialisatie uitgebouwd en daar een geoliede machine van gemaakt.”
Zijn tips voor andere agency-eigenaars die een overname overwegen?
Financiën op orde. Zorg dat je je cijfers kent en dat je een duidelijke EBITDA hebt.
Focus, focus, focus. Probeer niet alles te doen, maar wees in iets écht de beste.
Bereid je team voor. Een overname is niet alleen een financiële deal, het is een culturele verandering.
Weet waar je in stapt. Als je verkoopt, besef dan dat het spel verandert. Ondernemerschap binnen een grotere groep is niet hetzelfde als een eigen zaak runnen.
Blijf nieuwsgierig. De markt verandert razendsnel, zeker met AI en automatisering. Gebruik nieuwe tools en blijf vooroplopen.
De toekomst: wat brengt morgen?
“Ik kijk niet te ver vooruit,” zegt Wim. “Voorlopig focus ik op de verdere groei binnen iO. Maar ooit? Misschien iets totaal anders. Ik droom ervan om eens buiten marketing te werken. Niet morgen, maar ooit.”
En mist hij het ondernemersleven? “Mijn rol is nu anders dan vroeger. Toen was ik volledig gefocust op sales en haalde ik energie uit het winnen van deals. Nu, als Managing Director, draait het om veel meer dan dat: strategie, teamontwikkeling, processen en het bouwen aan de lange termijn. Die dynamiek geeft me evenveel voldoening, maar op een andere manier.”
Met een brede grijns sluit hij af: “Of zoals Steve Jobs zei: ‘You can only connect the dots looking backward.’ Als ik terugkijk, denk ik: we hebben het goed gedaan.”